Het is inmiddels mijn achtste blogje over emotie-en stressregulatie in coronatijd. Mijn bijdrage aan het welbevinden van ouders met kinderen thuis nu in deze corona-crisis. Inmiddels is deze blog ook wel een fijne nieuwe ochtendroutine. Elke ochtend rond 6.15 uur sta ik op, geef de katten eten, neem mijn superboost vitamineshot, pak een kopje koffie en ga met een dekentje op de bank, laptop op schoot lekker zitten schrijven aan een nieuwe blog. Heerlijk: helemaal alleen en alleen het geluid van de toetsen die gaan. Het is anders dan ik normaal deed. Toen deed ik mijn ochtendmeditatie. Die is nu verplaatst naar een nog ongedefinieerde plek op de dag. Ik merk dat alles anders is en dat ik vooral niet moet proberen om te doen wat ik normaal deed. Je moet binnenshuis niet willen wat je buitenshuis allemaal kon. Dat is een frustratie-opwekkende illusie.
Maar wat dan? Doen wat ik normaal deed op een donderdag: na het ochtendritueel en een uurtje sporten in de sportschool. Vervolgens 5 therapiesessies achter elkaar. Daarna even op de computer met een cracker voor de lunch. Dan even naar het postkantoor om de bestelde boekjes af te leveren. Nog een client, nog wat administratie en wat bellen. Daarna naar huis, koken, gezellig eten met elkaar en op de bank ploffen. Niets van dit alles lukt mij op dezelfde manier. 5 sessies achter elkaar gaat niet want ik heb ontdekt de afgelopen anderhalve week dat ik het maar 2 uur achter elkaar kan volhouden met het beeldbellen. Daarna gaan mijn ogen prikken en kan ik dus ook niet meteen de adminstratie (op de PC) doen. Pauze dus. Even wat doen met Sterre, mijn dochter. Maar wat te doen met haar? Wat zij normaal op de dagbesteding doet: taarten bakken, bedienen, leren met geld omgaan, in beweging zijn. Het gaat mij niet helemaal lukken, ehh…… zeg maar helemaal niet lukken. En als we taarten gaan bakken elke dag, dan groeit ze helemaal dicht. Ik kan niet 45 minuten sporten, ik ben geen volledige dagbesteding, ik kan niet meer werken op de manier die ik gewend ben.
Het resultaat was dat ik vorige week en begin deze week behoorlijk aan het knokken was met mezelf. Maar gisteren gebeurde er iets: ik deed alles anders: Een nieuw ritme, passend bij de situatie van nu, niet meer aangepast op het eisenpakket dat ik eerder had. En met Sterre gebeurde er ook iets: zij legt tegenwoordig een zelfgeschreven briefje op de i-pad dat het genoeg is en dat ze morgen weer verder mag, een soort iets om zich op te verheugen. Zelf-regulatie! Ze stapt nu ineens met een blij gezicht op de roeimachine beneden: gezellig samen sporten want ze weet, de hele dag strekt zich uit: compleet met alle vrijheden. Vroeger kon ze wat chagrijnig van boven roepen: ”wat nu weer?” als ik een seintje gaf om te komen eten. Nu huppelt ze vrolijk naar beneden: ”ik kom eraan”. Ik vraag me af: zat haar tijd ook niet te vol gepropt? Zeker nu ik die gestreste reactie niet meer bespeur. We bereiden alle maaltijden met zorg en eten het samen op, in het zonnetje. Schakelen dan even alle mobiele apparaten uit. Tijd voor een piepklein spelletje zonder attributen: Raad het geluid! Wat teken ik op je rug? Of we zingen een grappig liedje samen. Tussen deze bedrijven door werk ik 2 keer 2 uur met beeldbellen met cliënten. Ik kan er maximaal 5 per dag weet ik nu. Pas na het avondeten doe ik mijn administratie omdat mijn ogen dan pas weer het computerscherm aan kunnen. Ik ben gestopt met heel de dag naar het nieuws te kijken. Ik leef meer met het ritme van de dag, in plaats van met het ritme van vroeger. Heel de dag binnen, en soms dus even op balkon of tuin. Nieuw ritme, nieuwe routines, nieuwe dingen waar we ons op kunnen verheugen. Een uitstapje naar de winkel, een heerlijke eerste aardbei, de ontluikende bloesem. Dingen die in mijn oude ritme door de drukte ondersneeuwd en bijna onopgemerkt bleven.
En wat gaan we voor leuks doen komend weekend? Normaal zaten we in gezellig op bezoek, in theater, aan het strand, in een bootje of museum, in de bioscoop of in de stad… Eindelijk dan toch tijd voor mijn 1000 dingen lijstje? Of misschien ook dat 1000 dingenlijstje maar overboord?
Doe eens iets waar je nooit tijd voor had, maar dus nu ineens wel. En laat je kinderen ook meedenken: Wat vinden zij leuk om te doen? Klei een koe, schilder een schilderij en maak een museum en geef een virtual tour voor de mensen waar je graag dichtbij zou willen zijn. Doe de opruimchallenge met het hele gezin, wie het eerste alle was van de grond heeft opgeraapt en in de wasmand heeft gedumpt. En houdt de scores vooral bij: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Maak met papier maché poppenkastpoppen en speel boven de rand van de tafel een voorstelling. Vergeet niet: neem die op op de i-pad en laat opa en oma meegenieten van wat jullie en de kinderen doen met elkaar. Maak je eigen Michelinrestaurant wedstrijd: beoordeel op smaak, de ambiance, de menukaart, de prijs-kwaliteitverhouding. Als de kinderen niet kunnen koken, maak dan teams. Doe een 7 kamp. Iedereen doet mee in aan de 7 door het gezin gekozen activiteiten. Iedereen blinkt ergens anders in uit. Begin een verhaal: er was eens… om de beurt mag je een zin zeggen en maak daar dan ook een tekening bij: dat is een langzaam groeiend verhaal van allemaal. Zo ontstaat er een heus eigen sprookje. En let op: ouders kleien , schilderen, tekenen gewoon mee.
Misschien is dat 1000 dingen lijstje geen goed idee, want bovenstaande dingen stonden in ieder geval nooit op mijn 1000 dingen lijstje. Dit soort ideeën kwamen daar niet op, gewoonweg omdat we volgepompt zaten met andere dingen. En nu is er ruimte, verplichte ruimte, ruimte voor nieuwe ideeen, voor totaal iets anders, dingen waar je nog nooit aan hebt gedacht, maar nu wel aan kunt denken en er is ruimte om het te doen. Creativiteit met elkaar. Een nieuwe routine, een nieuwe flow.
Ik weet zeker dat alles tantes/ooms/ opa.s en oma’s het heerlijk zouden vinden, al die mooie Flowprojecten via i-pad of bellen met de camera. Dan zijn we toch nog een beetje aan het multitasken, waar we zo aan verslaafd zijn geraakt met zijn allen: een creatieve gezinsactiviteit met een virtueel bezoekje aan opa en oma in kunstzinnige sferen. Wat wil je nog meer?
Blijf vooral gezond!
???